Na 1950

Terug uit Nederlands Indië

De nazorg vanuit de overheid bestond uit: een sinaasappel, een buskaartje naar Roosendaal en een factuur voor een verloren zakmes. De meeste van deze jongens waren gestuurd, voor een half jaar..., en kwamen drie jaar later pas terug. Geen nazorg, wel de hoon van de maatschappij die in sommige kringen tot op heden doorgaat.

Théophile wordt ingeschreven aan de academie St. Joost in Breda. Deze lessen vinden echter geen doorgang wegens de afwijzing van de reisvergoeding door de afdeling Sociale Zaken Departement van Oorlog in Den Haag. Dit ondanks de tussenkomst van de directeur van de academie Gerard Slee. Toen Théophile in 1959 naar Breda verhuisde, volgde hij de avondcursus modeltekenen op de academie St. Joost. Op 19 december 1950 trad hij in het huwelijk met Johanna Catharina Elisabeth Dam. Deze trouwdag was een zinvolle bekroning van haar liefde en geduld. Hij had haar reeds in 1944 leren kennen. Theophile was op 18 oktober 1946 vertrokken naar Indië en keerde op 14 januari 1950 terug. Zij zouden ruim 58 jaar het leven met elkaar delen.


Breda, 1982, nr.4 50x60 cm.

In oktober 1950 hangt Theophiles werk op een expositie in "De Bonthut" in Roosendaal, samen met het werk van Wim Schutz en Ad Braat. In 1955 maakte Théophile met zijn zwager Rinus een fietstocht naar Parijs. Dit jaar bezoekt hij ook de "Drupa" in Düsseldorf en maakt kennis met zeefdruk (serigrafie). Hij ziet de mogelijkheden ervan. Hij haalt het diploma van de 3-jarige cursus "Gewestelijke Sociale School" en raakt bekend met het vakbondswerk. Théophile ontwerpt en drukt in zeefdruk affiches in kleine oplagen, op alle materialen en op allerlei vormen. In 1957 neemt hij deel aan een groepstentoonstelling van Brabantse kunstenaars in het Centraal Noord-Brabants Museum in 's Hertogenbosch. Daar hangt het schilderij "Boven de zeventig", een dubbelportret van zijn ouders. Datzelfde jaar volgt er een expositie met Theo Boons in de "Schouwburg" te Roosendaal. In die periode krijgt hij de opdracht voor muurschilderingen in het Parochiecentrum in Fijnaart. Theophile experimenteert met zeefdruk en krijgt hierin meer opdrachten. Hij wordt aangenomen als zeefdrukker met doka-werkzaamheden op 18 november bij de C.W.I. in Breda (Centrale Werkplaats Instructiemiddelen van het dept. van Defensie). Vanwege de woningnood reist hij twee jaar op en neer naar Breda. Op 19 oktober 1959 verhuist het gezin naar Breda.In 1960 neemt Théophile deel aan een groepstentoonstelling in het Cultureel Centrum "De Beyerd" in Breda. In 1962 maakt hij cartoons voor het zeefdrukvakblad "Silk-Screen". In 1966 ontwerpt Théophile enkele stands voor de zoetwarenbeurs in Utrecht.


bloemenschilderij, 2007, 65,5x105,5cm.

In deze tijd maakt hij vele reizen door Nederland, Luxemburg en vooral Frankrijk. Later ook naar Spanje, Portugal, Italië en Engeland. Op deze reizen maakt hij vele pentekeningen, aquarellen en olieverven. In 1968 hangt Theophile's werk "Human Beïng in Biafra" in een groepstentoonstelling van de Brabantse kunststichting in Tilburg. In 1970 neemt hij deel aan een groepstentoonstelling "De Krabbedans" in Eindhoven. Als zelfstandig zeefdrukker en ontwerper was Théophile werkzaam van 1 april 1964 tot 19 juli 1971. Hij reageert op een advertentie waarin een vakbekwame zeefdrukker wordt gevraagd. Hij is dan 46 jaar en wordt aangenomen. Théophile gaat op 19 juli 1971 in dienst bij N.V. Philips in Breda. De zeefdruk staat er nog in de kinderschoenen, maar men erkent er de mogelijkheden van. Hij handelt er volledig zelfstandig. Het is een goede basis voor een verzekerd inkomen. In 1983 komt er een regeling voor 57 1/2-jarigen en ouder om op vrijwillige basis met vervroegd pensioen te gaan. Hij grijpt deze mogelijkheid aan en verlaat op 1 juli de N.V. Philips in Breda. Hij heeft er graag en met plezier gewerkt. Een assistent neemt er zijn taak over. Nu komt er een zee van tijd om te reizen en te schilderen.


zelfportret "Voir Rouge", 2009, 30x22cm.

Op 7 augustus 2009 kwam zijn vrouw te overlijden, wat hem diep heeft getroffen. Hij heeft getracht dit verlies en het verdriet te verwerken in een donkere aanpak van creativiteit. Enkele werken getuigen hiervan. Zo ook het volgende gedicht:

 

Man en vrouw

Ik ben jou

En jij bent mij

Wij samen allebei

Geluk is niet gewoon

Liefde voert de boventoon

Toen toch 'Pierlala' de dood je riep

Je eenzaam bij mezelf liet

Troost die ik nu vind

De geboorte van mijn 'kind'

Na de pijn van het schilderij

Keert de rust weer terug in mij

Dan weet ik je even aan mijn zij

Ver weg en toch dichtbij

Theophile, 30 augustus 2010.